هر کشوری دارای ویژگی های فرهنگی خودش است. البته که در سوئیس نیز برخی قوانین نوشته نشده وجود دارد که باید بدانها عمل و توجه شود. این قوانین بنا به شرایط می توانند متفاوت باشند.
سوئیس کشوری ست با فرهنگهای رنگارنگ و متنوع.
به خصوص به خاطر چهار زبان منظقه ای در این کشور.
بنابراین تعجب آور نیست که آداب و رسوم از یک منطقه به منطقه ای دیگر بسیار زیاد متفاوت است. هیچ اجباری نیست که ويژگيهاي فرهنگي بخشهای آلماني زبان سوئيس مطابق با بخشهای فرانسه زبان باشد. نیز ممکن است تفاوتهای بزرگی میان مناطق شهری و روستایی باشد. با این وجود، شباهت های اندکی وجود دارد.
در سوئیس برای خوش آمد گویی ، سلام و درود گفتن به همدیگر، دست داده می شود و همزمان با آن به چشمان یکدیگر نگاه می شود، حتی بین مردان و زنان.
معمولا در استان / ولایت برن به زبان آلمانی و لهجه یا گویش برن "Grüessech گرویسِخ" و" Bonjour بونژور" به زبان فرانسوی گفته می شود. (در میان دوستان واژه های دیگری مانند" Hallo هالو "یا" Tschou چاو"به آلمانی یا" Salut سالوت "به فرانسوی گفته می شود). در برخی مناطق اشکال دیگری از احوالپرسی نیز وجود دارد. اگر مطمئن نیستید ، بهتر است بگویید "Grüessech گرویسِخ" یا "Bonjour بونژور ". در مناطق خارج از شهر و روستا هنگامی که در خیابان یکدیگر را ببینند به همدیگر خوش آمد گویی و سلام گفته می شود، حتی اگرهمدیگر را نشناسند. همچنین "متشکرم/ سپاسگزارم" و "لطفا/ خواهش می کنم" مهم هستند: برای نمونه، تقریبا یک آداب مهم بشمار می رود که در مغازه ها یا رستوران ها چندین بار "متشکرم، سپاسگزارم، تشکر، لطفا و خواهش می کنم" گفته میشود.
مشهور بودن "سوئیسیهای وقت شناس / سروقت "تنها یک کلیشه یا افسانه نیست. اگر فردی بیشتر از ۵ دقیقه تاخیر دارد، باید دیر آمدن/ ناوقت آمدنش را تلفنی خبر بدهد. به ویژه در دنیای کار، اهمیت بسیار زیادی به وقت شناسی داده می شود. حتی ۵ دقیقه هم تاخیر محسوب می شود. اگر دیر کردید ، باید به موقع به مافوق یا کارمندان خود اطلاع دهید. برای دیدوبازدید شخصی هم معمولا پیشتر و قبلش قراریا وعده گذاشته می شود.مهمانیهای سرزده و از پیش هماهنگ نشده حتی در روابط شخصی پسندیده نیستند.
درک صحیح یکدیگر همیشه آسان نیست ، به خصوص اگر فرد (هنوز) زبان مشترکی نداشته باشد.
ارتباط گرفتن با دیگران در سوئیس، بستگی به عادت های هر فرد داشته و بسیار متفاوت است.
اما به طور کلی می توان گفت که ، ارزش و اهمیت زیادی برای مودب بودن داده می شود.
برخی از افراد حرف و گفته های خود را بسیار رک و مستقیم بیان می کنند ، اما برخی دیگر نیز تمایل دارند از مکالمات مستقیم خودداری کنند. این افراد انتقادات خود را اغلب بگونه ای پنهانی و یا کنایه آمیزانه بیان می کنند، با اینکه گاهی انتظار دارند که انتقاد آنها جدی گرفته شود. این کارآسانی نخواهد بود و ممکن است منجر به سوئ تفاهم/غلط فهمی شود. خوب گوش دادن به طرف مقابل ، تکرار آنچه شنیده شده و پرسیدن هر آنچه که روشن نیست، می تواند کمک کننده و مفید باشد. این امر در مورد ارتباطات کتبی نیز همینگونه است. گاهی
از روبرو شدن و درگیری مستقیم خودداری می شود. در اینصورت ممکن است مانند این مثال پیش بیاد که، چیزی برای همسایه مزاحمت ایجاد کرده باشد و او به جای صحبت و گفتگوی مستقیم، نامه بفرستد. اگر موردی روشن نبود، باز هم بهتراست که درباره دلیل پرسیده شود. یک بار بیشتر پرسیدن بهتر است از کم پرسیدن.
